Aby ludzie chodzili pieszo trzeba im to po prostu umożliwić

Wszelakie dyskusje na temat poprawy bezpieczeństwa ruchu drogowego ostatnimi czasy sprowadzane są do zasadności działania fotoradarów oraz całej otoczki z tym związanej. Otoczka jest bardzo ważna i zajmuje zarówno zagadnienia techniczne (czyli – jakimi środkami najlepiej wyłapywać piratów drogowych), jak i formalne (czyli – kto w zasadzie jest uprawniony do karania mandatami). W tle dodatkowo pobrzmiewa, z pewną nutką populizmu, teoria dotycząca kieszeni ministra Rostowskiego. Oczywiście nie można nie doceniać działań prewencyjnych, wszak legitymując się określoną statystyką wypadkowości, ofiar śmiertelnych, rannych etc. każde działanie w kierunku poprawy jest słuszne. Ze swojej strony jednak chcę zaproponować rozwiązanie systemowe, skierowane w zupełnie inną stronę. Niedawno przyszło mi jechać do Krakowa, a z przyczyn czysto praktycznych trasa wiodła przez Olkusz. Z dużym zażenowaniem dostrzegłem młodą dziewczynę, wyraźnie zmierzającą z centrum miasta na osiedle, na którym mieszkałem jakieś piętnaście lat temu. W „moich czasach” osiedle było bardzo słabo skomunikowane z resztą miasta – typowa sypialnia dla Huty Katowice, obsługiwana zawsze rano, po południu i wieczorem przewozami pracowniczymi, w marginalnym stopniu ciążąca do „miasta”. Dodatkowo barierą była i nadal jest dwupasmowa droga (obecnie DK94), oddzielająca skutecznie osiedle Słowiki od pozostałej części Olkusza. Niemniej jednak nie da się ukryć, że więzy z miastem zamieszkania są oczywiste, jak choćby posyłanie dzieciaków do szkoły. I znów wracam do „moich czasów” – także wtedy jedna z dróg z domu do szkoły wiodła poboczem owej drogi, szumnie nazywanej szybkiego ruchu. Niejednokrotnie w czasach podstawówki czy liceum właśnie tamtędy wracałem do domu. Przez piętnaście lat nie udało się osiągnąć nic w zakresie ułatwienia poruszania się w tak prozaicznej relacji, jak szkoła – dom (nie wiem, może ta dziewczyna też wracała z tej samej szkoły, do której uczęszczałem?). Jak dużym zagrożeniem na dwupasmowej drodze są piesi (w największym stopniu – dla samych siebie!) nie trzeba chyba nikomu tłumaczyć. Zwłaszcza wieczorem, przy ograniczonej widoczności, podczas mgły… Są tacy, którzy chodzą tamtędy – i powodują zagrożenie. Są tacy, którzy w efekcie braku sensownej drogi dojścia wsiadają w samochód i… no właśnie, zwiększają zatłoczenie na drodze i tym samym zwiększają zagrożenie. Dlatego może obok fotoradarów  warto byłoby zatroszczyć się o chodniki dla pieszych? I to dosłownie zatroszczyć. Nieco dalej, jadąc przez kolejne wioski, także obserwowałem pieszych na drodze. Chodniki tam często są, jednak jest problem z ich odśnieżaniem. A tu, w przeciwieństwie do spaceru ze Słowików do centrum Olkusza, najczęściej nie ma innej alternatywy dla bliskich przemieszczeń. W końcu gdy będziemy myśleć o odwiedzinach trzy gospodarstwa dalej w formie dojazdu samochodem to bynajmniej nie przyniesie to nic dobrego w zakresie bezpieczeństwa ruchu drogowego. Brak odśnieżania (czy szerzej - utrzymania) w zakresie chodników ma także znaczenie dla postrzegania tej sfery przez ludzi. "Skoro nikt o to nie dba, to chyba nie warto korzystać" - myśli niestety przeciętny Kowalski... więcej

Gospodarcza Agencja Informacyjna

Aby ludzie chodzili pieszo trzeba im to po prostu umożliwić

Województwa

Popularne branże

Promowane firmy

Informacje

Aktualności