Szybko i tanio, czyli demitologizacja CMK

Od pewnego czasu wejście w życie nowego rozkładu jazdy stało się wydarzeniem w dużej mierze medialnym. Witany konferencjami prasowymi, fajerwerkami zapowiedzi przewoźników, porannymi wizytami najwyższych notabli na dworcach kolejowych jest czymś w rodzaju narodowego święta, a wykaz najistotniejszych zmian trafia pod strzechy każdego domostwa, stanowiąc interesującą dla codziennej polityki alternatywę w dyskusjach przy wigilijnym stole. Mając na uwadze, jak wiele z pewnością publikacji na temat rozkładu się ukaże, tak w prasie codziennej, jak i w fachowych, branżowych periodykach, pozwolę sobie na drobną analizę pewnego wycinka transportowej rzeczywistości. Chodzi połączenia Katowic z Warszawą. Choć nie jest to moja ulubiona relacja, mam do niej pewien sentyment z racji dość częstego korzystania i uważnie obserwuję zmiany w jej obsłudze, zachodzące na przestrzeni lat. Pierwszy raz tę odległość pokonałem trasą przez Koluszki, całe wieki temu, gdy w rozkładach (sic! – dziś rzecz nie do pomyślenia) widniała informacja o skomunikowaniu pociągów. Tak, tak, przez megafony głoszono już w Katowicach, że pociąg do Łodzi jest skomunikowany w Koluszkach z połączeniem do Warszawy. Informacja taka była też wizualizowana na wyświetlaczach w Częstochowie. Udogodnienie zdawałoby się oczywiste, a pokazuje, jak bardzo cofnęliśmy się w tak prostych, prozaicznych ułatwieniach dla podróżnych… Później było jeszcze trochę podróży, niejednokrotnie z różnymi przygodami – wszystkiego i tak nie da się opisać. Każdy rozkład niesie jakieś nowości, wydaje się, że najważniejszą zmianą, pewnego rodzaju symbolicznym znakiem czasów, jest udostępnienie pociągu „Wełtawa” na tym odcinku do podróżnych krajowych (no, formalnie także międzynarodowych, jadących z Czech). Nocne połączenie Pragi i Moskwy staje się „pełnowartościowym” pociągiem także w przypadku realizacji przejazdów ze Śląska do Warszawy i z powrotem, poprzez dołączenie do składu krajowych (quasi) wagonów z miejscami do siedzenia. Zmiana ta ma jednak charakter fundamentalny, wpisuje się bowiem w powolne przełamywanie kolejnych barier w zakresie ekonomicznego podróżowania po Centralnej Magistrali Kolejowej. Jeszcze kilka lat temu chcąc dojechać do stolicy nie rujnując budżetu konieczne było rozważenie następującej alternatywy: wczesnoporanny Chopin jadący z Wiednia, wymagający pobudki o iście katorżniczej porze, albo jazda tradycyjną trasą, przez Koluszki. Inna sprawa, że wówczas przez Koluszki jechało się niewiele dłużej niż obecnie przez Włoszczową Północ. Niemniej jednak na firmamencie pojawiały się kolejne jaskółki, umożliwiające dogodne przejazdy między Śląskiem a Warszawą. Nie zawsze godziny były idealne, czasem tani pociąg jechał w kierunku przeciwnym do głównego ciążenia (co z marketingowego punktu widzenia jest oczywiste), przejściowo pojawiały się ograniczenia. Teraz jednak wiele wskazuje na to, że pękł pewien mur – bowiem Wełtawa to już nie pociąg o niedogodnej godzinie, to już nie pociąg substandardowy, to już nie pociąg wymagający porannej gimnastyki z tramwajami wyjeżdżającymi z zajezdni. Wespół z innymi połączeniami Wełtawa wpisuje się we w zasadzie dwugodzinny takt „tanich” pociągów z Katowic do Warszawy w godzinach porannych. I staje się to w ramach połączeń przewoźnika, który do niedawna wzbraniał się przed uruchomieniem czegokolwiek innego niż ekspres Centralną Magistralą Kolejową. Alternatywa dla ekspresów stała się tym samym realna i udostępniona w godzinach, w których rzeczywiście występują największe potrzeby na rynku. Pozostaje obserwować, jak sytuacja ta przełoży się na wyniki przewozowe: na globalną liczbę pasażerów, na utarg generowany w poszczególnych segmentach rynku i… na ewentualne dalsze zmiany strategii rynkowej. W kontekście wprowadzenia do eksploatacji składów zespolonych jakieś zmiany raczej na pewno nastąpią. więcej

Gospodarcza Agencja Informacyjna

Szybko i tanio, czyli demitologizacja CMK

Województwa

Popularne branże

Promowane firmy

Informacje

Aktualności